Pierwszy Marsz Równości w Gnieźnie przeszedł 13 kwietnia 2019 r. pod hasłem „Pierwsza Stolica Równości” nawiązującym do historycznego dziedzictwa Ziemi Gnieźnieńskiej. Głowy osób uczestniczących ozdobiły tęczowe korony wzorowane na symbolu władzy Bolesława Chrobrego, który w 1000 r. zorganizował słynny zjazd gnieźnieński, podczas którego władca polski spotkał się z cesarzem niemieckim Ottonem III, co utrwaliło znaczenie państwa polskiego.

Jeszcze zanim I Marsz Równości wyruszył,, osoby organizujące musiały przejść batalię sądową w dwóch instancjach, dzięki której sąd zdecydował o uchyleniu zakazu wydanego przez prezydenta miasta Tomasza Budasza. Osoby organizujące zostały wsparte przez szereg organizacji, w tym Kampanię Przeciw Homofobii, Helsińską Fundację Praw Człowieka, Stowarzyszenie Miłość Nie Wyklucza, i Stowarzyszenie Pracownia Różnorodności, które udzieliły pomocy prawnej lub przesłały opinie przyjaciela sądu. O uchylenie decyzji o zakazie Marszu Równości wnosił także Rzecznik Praw Obywatelskich Adam Bodnar.

I Marsz Równości rozpoczął się gnieźnieńskim rynku i zakreślając koło przez miasto wrócił na rynek kilka razy przystając na przemówienia. Niestety, osoby zmobilizowane przez lokalnego radnego PiS, nacjonalistów i środowisko pseudokibicowskie dopuściły się przemocy wobec sił policyjnych, doszło do użycia broni gładkolufowej oraz gazu łzawiącego, wandale rzucali przedmiotami, w tym workami z olejem silnikowym niszcząc w ten sposób rzeźbę Bolesława Chrobrego ustawioną przed gnieźnieńskim ratuszem. Szczęśliwie starcie między pseudokibicami a policją odbyło się z dala od trasy marszu, a osoby uczestniczące mierzyły się jedynie z pojedynczymi i dużo mniej poważnymi incydentami..

W kolejnych latach z powodu epidemii COVID-19 marsze się nie odbyły, a grupa inicjatywna zorganizowała w tym czasie szereg otwartych dyskusji oraz pokazów filmowych.